Nawet Juniper to niewiele więcej niż urządzenie do paczek. Podczas gdy Witherspoon występuje w imponująco dramatycznym przedstawieniu (w przeciwieństwie do jego zwykłej przebiegłej osobowości), „June” jest tylko kolejnym dodatkiem do historii, w której nigdy nie mamy czasu naprawdę się zanurzyć. To samo można polemizować z Błotem, który jest tak tajemniczą i eteryczną postacią, że na pierwszy rzut oka nie wydaje się to prawdziwe. McConaughey kontynuuje trend inteligentnego wyboru ról i zapewnia doskonałą wydajność – balansując smoka w trudnej przestrzeni między miłością a groźbą – ale znowu odnosi się bardziej do postaci i jego złożoności, niż naprawdę pokazuje film. To, co naprawdę trzyma błoto, to główny występ młodego Tye Sheridana i debiutującego aktora Jacoba Loflanda. Od samego początku film stwierdza, że nie są to stereotypowe zwłoki, a reszta filmu wyraźnie to potwierdza, poświęcając go na zbadanie głębi i złożoności dwóch młodych mężczyzn, takimi jakimi są (głównie Ellis)