Najnowszy pomysł scenarzysty / reżysera Jeffa Nicholsa (Take Shelter), Mud to przeżuwacz o poważnej miłości i zmianie, skomponowany z unikalnym tłem (Zaścianka Arkansas) i serią bardzo dobrze narysowanych postaci. Niestety, film jest też zalany i rozproszony narracją, więc poświęca moc tematu i narracji części fabuły. Jako reżyser Nichols fantastycznie kreuje świat filmu. Błoto rzadko odkrywa lukę w filmie (umierający ludzie rzeki) i staje się urzekającym wizualnie i w pełni zrealizowanym filmem w filmowej kolorystyce. W rzeczywistości pierwsza połowa filmu (spotkanie Ellisa i Neckbone'a i jego przywiązanie do Błota) ma niemalże oniryczny rys w jego wspaniałej ikonografii i kompozycji mise-en-scene. Podczas gdy głos filmu zmienia się w drugiej części (od sennych ideałów do określonej rzeczywistości), wiele serii i nagrań nadal nosi nieco surrealistyczną estetykę, która podnosi intrygę i piękno bogatej części robotniczej; jeszcze bardziej niż w innych filmach, Mud przedstawia Nich...